Robertus

Betekenis van de naam Robertus

De Latijnse naam Robertus is afkomstig van de Germaanse naam Hrodbert. Deze naam is gevormd uit twee Germaanse woorden 'rod' = "roem" en 'bert' = "stralend"; de betekenis is dus: "stralend door roem".

Voornamen

Mannennamen afgeleid van Rupert zijn:
Bob, Bobby, Hrobertus (Latijn), Hrodbert, Rob, Robert, Robertus, Roberto (Italiaans), Robin, Robrecht, Rotprecht (Duits), Rudbertus (Latijn), Ruodbertus (Latijn), Rudpertus (Latijn), Rupert (Duits), Ruperto de Salzburgo (Spaans), Rupertus Salisburgensis (Latijn), Ruprecht (Duits).

Vrouwennamen afgeleid van Rupert zijn:
Roberta, Robertina, Robberdina, Rupertina.

Robertus, bisschop van Salzburg (ongeveer 0675-0718)

De Heilige Robertus (ook wel Rupert, Ruprecht, of Hrodbertus genoemd) leeft rond het jaar 700.

Volgens een bron uit de negende eeuw is hij een Saks van koninklijke Karolingische afkomst.
Hij is vooral bekend omdat hij als bisschop de stichter is van de bekende stad Salzburg in Oostenrijk.

Onder de Franse koning Childerbert III wordt hij gekozen tot bisschop van Worms, omdat hij uitblinkt in de christelijke deugden, zoals het verzorgen van armen, verdrukten en zieken.
In het heidense Worms ondervindt hij echter veel moeilijkheden. Hij wordt gekweld en mishandeld, maar verdraagt dat alles met een voorbeeldig geduld.

Tot zijn vreugde wordt hij rond 697 door de koning naar de Beieren gezonden.
Hij bekeert Ragrintrudis, een zus van de hertog en kort daarna ook hertog Theodo zelf tot het Christendom.

Hij vestigt zich te Novicum in hen zuiden van het huidige Oostenrijk.
Tot residentie kiest de nieuwe bisschop het St. Peters klooster, dat hij zelf heeft gesticht op de ruïnes van de voormalige romeinse stad Juvavum.

Omdat een kloosterbisschop (of abt) geen eigen territorium heeft buiten de kloostergrond ontwikkelt hij met zijn monniken activiteiten op het gebied van missie en cultuur. In plaats van de heidense heiligdommen te vernietigen, consacreert Robertus ze en maakt ze zo geschikt voor de christelijke eredienst.

Dat doet hij b.v. te Regensburg en Altötting, waar hij nog altijd bijzonder vereerd wordt. Ook elders sticht hij nieuwe kerken.

Weldra slaat zijn arbeid zozeer aan dat hij helpers vanuit Frankrijk laat overkomen. Naast zijn zendingswerk bevordert hij ook de economische toestand door de zoutwinning in het gebied te beginnen en hij verandert de naam van de stad in Salzburg.
Op Nonnberg sticht hij rond 700 een vrouwenklooster waar zijn nicht Erentrud abdis wordt. Ook in de huidige plaats Mönchberg sticht hij een klooster.

Vanaf de achtste eeuw wordt Robertus als heilige vereerd.

Op Pasen 27 maart 718 sterft Robertus te Salzburg.

Zijn relieken worden later vanuit het St Peters klooster overgebracht naar de kathedraal van Salzburg.

Patroon

Robertus wordt vereerd als patroon van de stad Salzburg.
Een van de oudste kerken van Wenen draagt zijn naam.
Hij is de patroon van de mijnwerkers.
Hij wordt aangeroepen tegen dysenterie, de naam van de ziekte, die in het Duits Rotlauf of rote Ruhr genoemd wordt, vertoont enige gelijkenis met de naam Hrodbertus.

Gedachtenis viering

Zijn gedachtenis viering is op 27 maart (sterfdatum) en op 24 september (overbrenging van zijn relieken).
Op deze gedachtenisdag worden de fruitbomen gezegend om schadelijke rupsen te weren, ook dit gebruik hangt samen met de woord overeenkomst van rups (Duits: Raupe) en Rupert.

Martyrologium Romanum:

Sexto Kaléndas Aprílis
Salisbúrgi, in Nórico, sancti Rupérti, Epíscopi et Confessóris, qui apud Bávaros et Nóricos Evangélium mirífice propagávit.

In het Nederlands:
27 maart:
Te Salzburg in Oostenrijk de heilige Robertus, bisschop en belijder, die op uitstekende wijze het evangelie verkondigde in Beieren en Oostenrijk.

Afbeelding

Robertus wordt afgebeeld als bisschop met mijter, staf en bisschoppelijke gewaden.
Dikwijls draagt hij een zoutvat in de hand omdat hij de zoutwinning rond Salzburg begonnen is.

Links