Walburgis

Nieuw op deze site:

Eleonora

Stanislaus

Peerke Donders

Aemilianus

Betekenis van de naam Walburgis

Walburgis is een samengestelde Germaanse naam. Het woord 'wald' betekent "heersen", maar ook "slagveld". Het tweede woord 'burg' (vgl. burcht) betekent "bescherming". Waarschijnlijk betekent de samenstelling: "beschermer op het slagveld" of "beschermer in de strijd".

Voornamen

Vrouwennamen afgeleid van Walburgis:

Walburg, Walburga, Walburge, Walburgia, Walburgis, Walpurgis, Walburge.

Walburgis

De heilige Walburgis is van Engelse adellijke afkomst. Ze wordt geboren rond 710. Haar vader is Richard, een west Saxische legerleider. Haar moeder is genaamd Wuna, Willibald en Winebald zijn haar broers.
Te Winborne in Dorset treedt zij als non in het klooster waar ze eerder haar opvoeding heeft ontvangen.

Zij behoort met de heilige Lioba tot de vrouwen die door haar oom Bonifatius naar Duitsland gehaald worden om hem te helpen bij de kerstening van de heidense Germanen. Haar eerste opdracht is vrouwen zodanig te vormen dat ze klaar zijn om hun kinderen een christelijke opvoeding te geven.

Met haar beide broers, die zich later ook in dienst van Bonifatius hebben gesteld, doet zij veel voor de verbreiding van de christelijke cultuur.
Zo sticht haar broer Winebald te Heidenheim een dubbelklooster. Dat is een mannen- en vrouwenklooster die aan elkaar grenzen, maar met gescheiden levensruimten. Walburgis wordt er abdis van het vrouwenklooster en als abt Winebald sterft wordt Walburgis abdis van beide kloosters.
Walburgis draagt zorg voor de bouw van de kerk te Heidenheim.

Walburgis is een sterke en tegelijk vriendelijke vrouw. Ze sterft in 779 als abdis te Heidenheim.
Eerst wordt ze begraven in Heidenheim, maar later wordt haar lichaam overgebracht naar Eichstad en begraven naast haar broer Winebald.

Volksgeloof

De nacht van 30 april op 1 mei, (de dag dat Walburgis' relieken overgebracht zijn naar Eichstad) heet vanouds "Walpurgisnacht" (of Walburgisnacht). Volgens Duits volksgeloof vierden de heksen dan feest op de Brocken in de Harz. In de Germaanse mythologie had in die nacht de bruiloft plaats tussen Wodan en de Walküren. Na de kerstening werd aan Walburgis toegedicht wat vroeger van de godin Freya werd geloofd.
In die nacht werd het Walpurgisvuur ontstoken en daarmee ontstak men strobosjes die aan het eind van lange houten stokken waren bevestigd. Zodoende werden de koude wintergeesten verdreven.

Legendes

Patroonheilige

Walburgis is patrones van zeevarenden en schippers, dit vanwege haar overtocht van Engeland naar Europa, of misschien vooral door het wonder van het stillen van de storm.
Maar ook is zij patroon van boeren en huisdieren, zie de legende over de wilde hond. Haar voorspraak werd dan ook ingeroepen tegen beten van hondsdolle dieren, pest en oogkwalen, dit laatste in verband met de Walburgis olie. Maar ze bevordert ook de groei van het gewas.
In Nederland zijn (of waren) meerdere Kerken aan Sint-Walburgis gewijd. Ze zijn hoofdzakelijk te vinden aan de waterwegen van Holland en België: Amby (thans een wijk van Maastricht), Antwerpen, Arnhem, Groningen, Netterden, Oudenaarde, Tiel, Veurne, en Zutphen.
Het vermoeden bestaat dat Friese kooplui in de Karolingische tijd vanuit Eichstad de verering van Sint-Walburgis hebben meegebracht.

Gedachtenis viering

Op 25 februari viert de kerk haar gedachtenis.

Afbeelding

Wapen van Amby (wijk van Maastricht)

Bronzen plaquette van Egino Weinert
(doorklikken "Namenspatronale" en letter W)

Literatuur

Links